Monday, August 17, 2020

बंड (कविता)

    बंड

अरे माणसा....!

सोड हे लाचार जीवन,

एकवटू दे तुझे प्राण.

रोव, तुझे दोन्ही पाय, अन,

फडकव तुझ्या बंडाचे निशान,

तुझ्या प्रामाणिक, प्राणपनानं 



असु दे तुला ; तुझ्या,

अस्तित्वाची आन,

पेटव तू तुझे ज्ञान.

निखळ तेज जमेल 

चेहऱ्यावर सन्मानानं



आयुष्याच्या वाटेवर तू नको हे विसरू ,

तर्क-वितर्कानी पारखून घे ,

तू दुसऱ्याचे म्हणणे .........

असे करू नकोस , जे तुझ्या मेंदूला पटत नाही.

पटनारी गोष्टच करण्यात , जीवनाचे सार्थक आहे.

असु दे तुला ; तुझ्या,

स्वाभिमानाची जान

जागव तू , तुझ्यातील निर्भिड मन.

भयानक काळोख मग दिसेल प्रकाशमान.



लढ धाडसाने संकटाशी ,

नसतील जरी कोणीही पाठीशी .

जाऊ दे तु तुझे पाऊल पुढेच ,

घेऊ नकोस आता माघार, कर चढाई बेधुंदशाहीवर...

असु दे तुला ; तुझ्या,

                राष्ट्राचा अभिमान.

                 वाढव तू तुझ्यातील, स्वातंत्र्य समता;

                बंधुत्व , न्यायातून शांततेचे अधिष्ठान.

                निर्दोष लोकशाहीची फुलबाग फुलेल जोमानं.



              अरे, कर निषेध भ्रष्टाचार, प्रांतवाद 

                सांप्रदायवाद, जातीयवाद, वर्गभेद उचनिचतेचा,

                 स्वार्थी राजकारण अन अन्यायकारक वृत्तीचा,

                विनाशकारी शक्ती वा निरंकुश मक्तेदारीचा.

                घे,असे हाती बळ एकीचे क्रमाने ...

                लथून टाक, अराजकतेला , रक्तहीन क्रांतीने.



           

                                        - ©️ प्रा. शिवाजी आर. कांबळे ;  

                                          ☎️ मो.न. 8830800335                 

No comments:

Post a Comment